Oproep: Terug naar de bossen

Graag roep ik jullie op om de actie ‘Terug naar de bossen’ te ondersteunen.

De actie is ontketend door een huidige collega. De man heeft mijn hart gestolen. Hij is ‘ervaringsdeskundige’, zoals dat heet. Heeft in Nijmegen en omstreken zijn sporen meer dan verdiend en werkt nu al jaren met hart en ziel voor dezelfde club als ik (tijdelijk).

Verschil tussen Jan en mij is dat ik noch mijn gezinsleden iets mankeren. En ik bovendien een man heb met een goede baan.
Jan is lichamelijk zwaar gehandicapt. Hij heeft een gezin, waaronder een kind met dezelfde aandoening. Maar Jan is iemand die niet bij de pakken neer gaat zitten. Ondanks alles.

Wat een energie en uitstraling heeft deze man. Zijn ogen, zijn strijdlust. Het ene na het andere onheilsbericht qua chronisch zieken, ouderen en gehandicapten grijpt diep in. Ook bij Jan, de man waar ik dus diepe bewondering voor heb.

Dat raakt mij heel erg. Daarom vraag ik degenen die mijn blog lezen om de link met zijn filmpje aan te klikken.
In de hoop dat jullie de actie ‘Terug naar de bossen’, in welk opzicht dan ook, willen steunen. Wat is er overgebleven van onze solidariteit met al die mensen die het zoveel moeilijker hebben dan het gros van ons. Ik voel plaatsvervangende schaamte.