Duikelaars

Mijn handen jeuken. Te lang niet aan mijn blog kunnen werken.

De bezuinigingen die gehandicapten op dit moment treffen, zijn onthutsend.
Bij toeval ben ik in contact gekomen met gehandicapte mannen en vrouwen, die vanaf hun vroege jeugd in actie kwamen voor hun emancipatie. Tot voor kort boekten ze veel successen. Maar het tij is gekeerd. De stapeling van maatregelen die hen treft, is niet goed te praten.
Aan hun zwaar bevochten en verworven zelfstandigheden wordt dusdanig geknabbeld dat ze binnenkort gedoemd zijn het zelfstandig wonen, het niet op commando naar de wc gebracht worden, eten op tijden dat het hen uitkomt en nog veel meer zullen verliezen.
Ik mankeer zelf niets. Kan lopen, staan en gaan waar ik maar wil. En al heeft elk huisje zijn kruisje, (bijna) alles is betrekkelijk.

Ik nodig jullie uit om een paar actiefilmpjes te bekijken.

* De bossen van Mook; Survival of the fittest.
Indrukwekkend kampement. Emiel Roemer was daar urenlang zeer betrokken bij aanwezig.
Deel 1, Deel 2, Deel 3.

* De statement om als rolstoelers mee te doen aan de Airborne Wandeltocht 2011.
Beetje onbescheiden: dit filmpje heb ik niet zelf gemonteerd, maar wel gedraaid. Het was een bloedhete dag om nooit te vergeten. Als een bordercollie heb ik 15 km lang heen en weer gerend met camera, rolstoelen duwend, met Broeder Tuck onder de arm ploeterend door de bossen van Oosterbeek.

* De Dag van de Verontwaardiging, waar Jan Troost (oprichter van Terug naar de bossen) een geweldige toespraak hield. Weliswaar niet op het podium omdat dat niet toegankelijk bleek voor gehandicapten.

* De overhandiging van het Nationale Kado. Marc Rutte, onze premier, kreeg uit handen van Jan Troost en Harry Scheurs, in bijzijn van Theo Hendrikse en ondergetekende (die daar foto’s van maakte) tijdens het VVD-congres in Zaandam, november j.l. , een bijzonder schilderij uitgereikt.