Zorgen om 50-plussers met een handicap
 |
| Robin Hood (Jan Troost) toonde zich weer onvermoeibaar |
Daags voor een indrukwekkende reis door Rusland voegde Zuster Margaretha zich bij haar strijdkameraden van ‘Terug naar de bossen’. En wel op de 50 plus beurs te Utrecht, alwaar de leden van de actiegroep al enige dagen bivakkeerden om hun zaak voor het voetlicht te brengen. De trouwe mannen van de Gemeentereiniging waren ook weer aanwezig om het geheel muzikaal te omlijsten.
Het was voor de zuster, zelf net 59 jaar geworden, wel enigszins confronterend om rond te lopen tussen stands met incontinentiemateriaal, opsta-stoelen, adviezen rondom het bestrijden van apneus, hoge bloeddruk, hersenbloedingen en hartkwalen en de uitstalling van de nieuwste rollatormodellen, haarstukjes en leeshulpmiddelen.
Al kwamen de mobielere ouderen zeker ook aan hun trekken: reisorganisaties trokken alles uit de kast om potentiële klanten te trekken.
Zo stond OAD er met een prachtige oldtimer. (Niet wetende dat ze een week later failliet verklaard zouden worden! En zuster Margaretha precies in die week met een reisgezelschap van SRC (onderdeel van OAD) op een parkeerplaats net buiten Novgorod vastgehouden werd totdat er bericht uit Nederland kwam dat de reis toch echt betaald was. Na bijna 2 uur wachten mocht de buschauffeur de tocht naar St. Petersburg alsnog hervatten.)
Zo stond OAD er met een prachtige oldtimer. (Niet wetende dat ze een week later failliet verklaard zouden worden! En zuster Margaretha precies in die week met een reisgezelschap van SRC (onderdeel van OAD) op een parkeerplaats net buiten Novgorod vastgehouden werd totdat er bericht uit Nederland kwam dat de reis toch echt betaald was. Na bijna 2 uur wachten mocht de buschauffeur de tocht naar St. Petersburg alsnog hervatten.)
Ons bonte gezelschap trok al zingend de beursvloer rond. En trok de nodige, gewenste aandacht. Zuster Margaretha probeerde bezoekers over te halen wat in de collectebus te doen. Maar het animo daarvoor was zeer gering, zelfs in het restaurantgedeelte waar men zich te goed deed aan de heerlijkste versnaperingen.
Hand op de knip, dat is typisch Nederlands.
(Ook tijdens mijn Rusland-reis werd ik hard geconfronteerd met deze landsaard. Onze onvolprezen reisleider (met een bruto dagvergoeding van € 60,-), die ons tien dagen lang onvermoeibaar en enthousiast door de Russische cultuur(geschiedenis) leidde, was in de ogen van een aantal deelnemers goed voor 10,- euro ‘fooi’… Op dat soort momenten voel ik plaatsvervangend schaamte.)
Hand op de knip, dat is typisch Nederlands.
(Ook tijdens mijn Rusland-reis werd ik hard geconfronteerd met deze landsaard. Onze onvolprezen reisleider (met een bruto dagvergoeding van € 60,-), die ons tien dagen lang onvermoeibaar en enthousiast door de Russische cultuur(geschiedenis) leidde, was in de ogen van een aantal deelnemers goed voor 10,- euro ‘fooi’… Op dat soort momenten voel ik plaatsvervangend schaamte.)
Mocht u, bloglezer, een goede daad willen verrichten, dan zou u een kleine bijdrage kunnen storten op de rekening van Terug naar de bossen:
Triodosbank nr. 254356869, t.n.v. Behoud Gehandicapten Emancipatie
Het spekken van de kas stelt hen in staat om actie te blijven voeren. Hun eigen inkomsten zijn niet eens altijd toereikend om de actie(reis)kosten uit eigen zak te kunnen betalen.
Bij voorbaat hartelijk dank, ook namens Broeder Tuck!
