Bijstandstrekker

14 februari 2014

Zo vind je nooit een baan

Afgelopen week verscheen in de rubriek Opinie & Debat van de Volkskrant het artikel ‘De bijstandstrekker; Dat kan echt niet, die kleren. Zo vind je nooit een baan’. Het begint zo:
‘Ga nou maar braaf in dat hoekje zitten. Goed zo. En geef maar een pootje. Mooi hoor. Dus je bent ontslagen, hè? Door een reorganisatie zeg je?’
Voor de rest van de tekst zie onderaan dit blog.

Een vervolg hierop kon wat mij betreft niet uitblijven, inspiratie genoeg! De ingezonden brief die ik naar de Volkskrant stuurde, zo mailde de redactie mij vandaag, was persklaar gemaakt, maar kon vanwege alles wat er vervolgens deze week gebeurde toch niet geplaatst worden. Wel leuk dat ze ‘m er weer uit gepikt hadden. En gelukkig heb ik mijn blog nog. Voor wie het lezen wil:

Mijn ingezonden brief

DE BIJSTANDSTREKKER DEEL 2

‘Gaat u zitten, want u ziet er nogal oud uit. Bijna 60 dus? En u denkt werkelijk nog een betaalde baan te vinden? Nou, dat kunt u wel vergeten, u bent eerder rijp voor een bejaardentehuis. Ja, natuurlijk moet u nog wél solliciteren tot uw 66ste. En u moet verplicht vrijwilligerswerk gaan doen. Wat zegt u? Inderdaad, dat lijkt een contradictio in terminis. Maar daarvoor moet u bij Jetta Klijnsma zijn, niet bij mij. Oh, u dóet al minstens driemaal per week verschillend vrijwilligerswerk? Mooi zo. Maar dat moet u natuurlijk wel kunnen bewijzen met contracten. Die heeft u niet? Dan zult u ander vrijwilligerswerk moeten zoeken. Dat vindt u sneu voor al die mensen die nu op u rekenen? Uw probleem, regels zijn nu eenmaal regels. Of wilt u dat wij u korten op uw IOAW- uitkering of die zelfs stopzetten?! Als u niet snel zelf met een alternatief komt, zullen wij u te werk stellen als koffiejuffrouw, schoenpoetster, strandrolstoelen-duwster of papierprikster. Daar kunt u als doctorandus dan mooi al uw kennis, levens- en werkervaring in kwijt. Succes, mevrouwtje!’