Zuster Margaretha in de Eerste Kamer in verband met …

 

… het debat over de afschaffing financiële regelingen voor chronisch zieken en gehandicapten, d.d. 27 mei 2014

 

Zuster Margaretha ditmaal niet verwijderd

foto Monique Velzeboer

Voor het eerst in haar leven maakte Zuster Margaretha live een debat mee in de Eerste Kamer.
Een belevenis op zich. Enigszins opgefokt betrad de Zuster het Binnenhof. Haar laatste ervaring, weliswaar met de Tweede Kamer, was redelijk traumatisch. Ze werd verwijderd. Reden: eerst werd ze betiteld als actievoerster, vervolgens zou ze een beveiligingsrisico vormen. Haar uitzetting bleek achteraf geheel onterecht en in strijd met het Huishoudelijk Reglement van deze Kamer. Twee jaar na dato is haar brief hierover aan de Kamervoorzitter nog altijd niet beantwoord.

Ditmaal had de Zuster zich voorgenomen zich met hand en tand te zullen verweren, op het gevaar af met een ME-busje te worden afgevoerd. Ze had haar nieuwste habijt aangetrokken, was officieel aangemeld en had het er allemaal voor over.

Zo ver kwam het gelukkig niet. Het onderwerp was ernstig genoeg, en verstoring van de orde zou het onderwerp van het debat onnodig verstoord hebben.


 

ontvangst

We werden met alle egard ontvangen. De baliemedewerkers keken enigszins verbaasd op bij het aanschouwen van de bont uitgedoste Terug naar de bossers. Maar na controle van onze identiteitsbewijzen en een korte plaspauze werden we in gedeeltes met de lift naar de sfeervolle koffiekamer van de Eerste Kamer gebracht. Daar werd ons heel vriendelijk een kopje koffie of thee aangeboden.

Zuster Margaretha leest de toelichting op het debat van Broeder Tuck voor

Eén van de medewerkers vroeg aan de Zuster wat Siebrich zou willen. Siebrich is dan wel blind, maar zeer goed bij haar verstand. Ad rem gaf ze dan ook zelf antwoord. Het ene na de andere bekende Kamerlid liep voorbij, vaak glimlachend dan wel wat verbaasd kijkend. 

de entourage

Tegen kwart voor 11 mochten we onze plekken onder de publieke tribune innemen. De Eerste Kamer zetelt in een prachtige antieke zaal, met twee balkons die zijn ingericht als publieke tribune. Die tribunes zijn echter alleen per trap te bereiken… Net als het Torentje dus allerminst toegankelijk voor rolstoelers en rollatorgebruikers.

Elk nadeel heeft zijn voordeel: we zaten met onze snufferds bovenop de Kamerleden.
De Zuster was erg onder de indruk van de kleding en vooral het schoeisel van de overwegend vrouwelijke politici. Het lijkt wel of ze elkaar de loef af willen steken, niet alleen als het gaat om de jurkjes, maar ook qua hoogte van de hakken. Dat niet iedereen er echt op kon lopen, was pijnlijk zichtbaar. Heeft de Zuster allemaal geen last van…


het debat

Nadat dhr. Flierman (CDA), mw. Frijters (PVV), mw. Ter Horst (PvdA), mw. Slagter (namens SP en GroenLinks), mw. Dupuis (VVD), mw. Scholten (d66) en dhr. Kuiper (CU) hun betoog hadden gehouden en vragen hadden geformuleerd, was het tijd voor de lunch. Daar waren we dan weer niet voor aangemeld, dus vertrokken wij in de stromende regen naar het nabijgelegen Dudok-restaurant. Alwaar de Zuster ex minister Jan Pronk recht in de ogen keek. Geen echte PvdA-er meer. Hoeft hij Jetta Klijnsma ook niet meer in bescherming te nemen. Hoe die zich laat kennen, en ook de doelgroep waartoe zij zelf behoort in de steek laat, is beschamend.


lunchpauze

onze blindengeleidenon
Nadat wij het ons goed hadden laten smaken (een tweetal donaties had dit mogelijk gemaakt) togen we rond 16 uur weer richting Binnenhof. De Zuster deed weer goede dienst als blindegeleidennon.
Voordat we naar de zaal liepen en rolden, sprak Pia Dijkstra met name Broeder Tuck nog even aan. Ze vroeg waar we voor kwamen, ze nam zelf deel aan een ander debat, en beloofde de stand van zaken rond het VN verdrag voor de Rechten van Mensen met een Handicap nader te zullen onderzoeken. 

vervolg debat

Nadat Staatssecretaris van Rijn zijn antwoorden op de gestelde vragen (deels) had beantwoord, mochten de zes Kamerleden in tweede termijn nog reageren. En toen was het afgelopen. De, op verzoek van de PVV, hoofdelijke stemming vindt pas volgende week plaats.
belofte maakt schuld, meneer Van Rijn!

Bijzonder was wel dat Van Rijn zowel na de ochtend- als de middagzitting naar ons toe 
kwam om te informeren hoe een en ander was ‘gevallen’. Het was voor de TNDB-ers een enorme opluchting om uit zijn mond nog eens nadrukkelijk te mogen vernemen dat de fiscale aftrek van extra kosten voor de gehandicapten en chronisch zieken overeind blijft. Beloofd is beloofd!!!

Tineke Slagter was getuige. Zij sprong net als mw. Frijters enorm in de bres voor onze achterban. Ook de CDA deed wat mij betreft een goede duit in het zakje. Maar verder vond de Zuster het een slappe hap.

en toen

Een beetje moe na zo’n hele dag intensief luisteren (en vroeg opgestaan) reisden we weer huiswaarts. In afwachting van de uitslag dinsdag 3 juni a.s.. Als dit voorstel wordt aangenomen, krijgen de gemeenten de vrijheid deze fiscale regelingen al dan niet te gaan overnemen en uitvoeren. Met de helft van het budget, en veelal dito kennis van zaken. Van Rijn heeft er alle vertrouwen in dat het daar goed komt. De Zuster en velen met haar allesbehalve.


en nu…

Mentaal moeten we ons weer voorbereiden op de volgende belangrijke debatten rondom WMO en de Participatiewet. Het houdt niet op. Maar: we zullen doorgaan tot we erbij neer vallen. Mag zuster Geert ons oprapen.