Accordeonmuziek uit Amsterdam

Accordeonorkest Insulinde en Johnny Meijer

Op zondag 9 november 2014 traden de Amsterdamse Accordeon-vereniging Insulinde en het Amsterdams Havenkoor samen op in de Oosterkerk in Amsterdam.

Zelf maak ik sinds een paar jaar deel uit van Insulinde, het oudste accordeonorkest van Amsterdam (opgericht in 1936, in café Insulinde). We treden regelmatig op in buurt- en verzorgingshuizen.
Maar in een kerk spelen, en dan nog wel in de mooie Oosterkerk (die dateert uit 1671), was een unicum in de geschiedenis van Insulinde. Grotendeels speelden wij ons eigen repertoire, zonder begeleiding van de Havenzangers, en andersom.

zoekplaatje, ik ben de derde van links

Maar bij ‘Droomland’, gezongen door Haito Doest, zorgde het mannenkoor voor stemmige begeleiding. En bij ‘Het café aan de haven‘ ging het echt los, het publiek was niet meer te houden, zong uit volle borst mee en stond op om mee te swingen. Een belevenis om nooit meer te vergeten. Het langdurig aanhoudende ‘bis, bis’ werd uiteraard door ons gehonoreerd.

Dit optreden was de zenuwen vooraf (vooral bij mezelf) meer dan de moeite waard. En al was de akoestiek in de mooie koepelkerk verre van ideaal, op wat schoonheidsfoutjes na hebben we het er goed vanaf gebracht. Hoogtepunt was voor mij de vertolking door Haito van ‘Gabriella’s Song’ (uit de prachtige (muziek)film ‘As it is in heaven‘).

Accordeon, een van de meest veelzijdigste instrumenten

We hebben de volle kerk enigszins kennis kunnen laten maken met de enorme variatie in genres en ritmes die met accordeon tevoorschijn te toveren zijn.
Zo zag het volledige programma eruit:

Voor wie het leuk vindt om iets te horen en te zien van dit optreden (beeld en geluid zijn niet optimaal, maar het geeft een goede indruk):
Gabriella’s Song, gezongen door Haito Doest
Droomland, gezongen door Haito Doest
Compilatie (Insulinde Blues, Bossa für Anna Lena, ‘Het kleine café aan de haven’, in samenwerking met het Amsterdams Havenkoor)

Johnny Meijer (1912 – 1992)

En dan aansluitend nog iets over Johnny Meijer (1912 – 1992)
In een eerder blog sprak ik mijn teleurstelling uit over de minachting die veel mensen hebben als het gaat over één van de meest veelzijdige instrumenten die er bestaan: het accordeon. In de slipstream van bandoneonist Carel Kraayenhof lijkt het imago van het accordeon enigszins te zijn opgepoetst.
Maar toch associeert bijvoorbeeld bijna iedereen Johnny Meijer alleen met Tante Leen, Johnny Jordaan en Amsterdamse kroegmuziek.

Johnny Meijer

Ode aan Johnny Meijer

Een paar weken geleden was ik in de Rode Hoed in Amsterdam voor ‘Ode aan Johnny Meijer‘. Ook ik moet bekennen dat ik nooit geweten heb dat hij de meest veelzijdige accordeonist was uit de Nederlandse geschiedenis. Dat hij een ongeëvenaard jazz-accordeonist was, en ook prachtig klassiek speelde. En zijn repertoire reikte nog veel verder, Latin, Frans, teveel om op te noemen.
Bij ‘Ode aan Johnny Meijer‘ kwamen zes topmusici bijeen, die stukken lieten horen uit Johnny’s uitgebreide repertoire.

André Vrolijk (accordeon), Jean Louis van Dam (piano), Jeroen de Rijk (percussie), Frits Landesbergen (vibrafonist), John Engels (drums) en Eric Timmermans (bas) bezorgden ons een heerlijke avond. (Jean Louis en John hebben nog met Meijer gespeeld.)
Het concert werd ondersteund door beelden uit de indrukwekkende documentaire, die Guus van Waveren maakte over het leven van Meijer. Ze hebben geprobeerd Johnny over te halen om zich in Amerika te vestigen, maar hij bleef liever in zijn eigen vertrouwde Jordaan.



Net als zondag in de Oosterkerk was de zaal in de Rode Hoed ook nagenoeg uitverkocht. En ook die 24ste oktober zong de zaal bij bepaalde nummers uit volle borst mee en was de sfeer meer dan hartverwarmend.
De documentaire is beslist de moeite van het bekijken waard:
http://www.youtube.com/watch?v=zaWySvyjMkA