Schaamteloos sollen met sollicitanten
Vorige week werd ik weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt: onthutsende verhalen uit ‘eigen doos’ en die van anderen over het schaamteloze gesol met sollicitanten.
Niet uit het veld geslagen schreef ze weer een brief. En werd weer uitgenodigd. Blij met een dooie mus, want het bleek dat het bedrijf haar wel eens wilde zien. Alleen omdat ze zo’n leuke brief had geschreven, niet omdat ze haar als serieuze kandidaat zagen. Ach, als werkzoekende heb je toch tijd genoeg, nietwaar?!
Na mijn vakantie belde ik zoals afgesproken voor een afspraak. Helaas, ze hadden hun beleid aangepast, ze zouden mij in portefeuille houden en mij alsnog voor een gesprek uitnodigen als er in de buurt van Bussum een vestiging was gevonden. Inmiddels had de vestiging in Almere concrete vormen aangenomen.
Ik schoot in de lach. Ondanks de teleurstelling. Ze zullen het wel serieus menen, en Almere beschouwen als een soort Staphorst.
Misschien had ik een andere foto op mijn C.V. moeten plaatsen. Ik ga me de komende tijd natuurlijk wel enorm verdiepen in die lokale gebruiken en bewoners van Almere, want dat moet toch iets héééél bijzonders zijn.
Goedemorgen Margreet,
Wij kunnen nu nog geen afspraak inplannen. Ons beleid hebben we in zoverre aangepast dat wij eerst een geschikte praktijklocatie zoeken en het medisch inhoudelijke personeel. Zodra aan deze vereisten is voldaan, gaan wij de informatrices werven.
Onze eerste praktijken worden rond 1 april 2015 geopend, ik kan nog geen vestigingsplaats noemen. Zodra de praktijk in de ruime omgeving van Bussum geopend wordt, nemen wij contact op voor een kennismakingsafspraak en het verdere verloop van de procedure.
Ik houd jouw CV in portefeuille.
En toen een laatste mail d.d. 12 maart jl.:
Geachte mevrouw De Broekert,
Enige tijd geleden heeft u bij ons gesolliciteerd op de vacature informatrice.
De opening van … in Almere begint concrete vormen aan te nemen en wij hebben onze vacature onder andere via UWV Almere uitgezet. Zij hebben een aantal geschikte kandidaten aan ons voorgesteld en wij hebben besloten met deze dames gesprekken te gaan voeren.
Het spijt me u te moeten mededelen dat u niet tot deze selectie behoort. Het is de uitdrukkelijke wens van onze directie om met dames te gaan praten die woonachtig zijn in Almere en bekend zijn met de lokale gebruiken en de bewoners.
Hartelijk dank voor de getoonde interesse in … en wij wensen u veel succes bij het vinden van een passende werkkring.
Mijn reactie daar weer op:
Het spijt het te moeten zeggen, maar voor mij valt dit onder het hoofdstuk ‘Sollen met sollicitanten’.
U nodigt mij uit, schuift het gesprek vervolgens op de lange baan om mij uiteindelijk alsnog geheel af te wijzen. Want uit uw laatste zin maak ik op dat ik ook niet in aanmerking kom voor een (potentiële) praktijk in de ‘ruime omgeving van Bussum’. U rept niet meer over mijn C.V. in portefeuille houden, wenst mij succes bij het vinden van een passende werkkring en ontneemt mij wel de aanvankelijk geboden kans op een leuke baan.
Ik vind het argument van ‘bekend moeten zijn met de lokale gebruiken en bewoners van Almere’ vreemd zo niet lachwekkend. Almere ligt vanuit Bussum gezien wel aan de andere kant van het water, maar niet op een andere planeet.
Het zij zo. Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd naar de werkelijke reden van mijn afwijzing.