Kerstoverdenking 2015
Zuster Margaretha spreekt in het Tweede Kamergebouw
De Kerstoverdenking van zuster Margaretha is vorige week live opgenomen in het gebouw van de Tweede Kamer. Hieronder de door haar uitgesproken tekst.
Kerstoverdenking
‘Zuster Margaretha wil deze 17e december 2015 graag afsluiten met een Kerstoverdenking.
Broeder Tuck lag als baby, niet zoals het kindeke Jezus, in een kribbe, maar in een woonwagen.
Zijn ouders vonden, net als Josef en Maria, géén onderdak. Zelfs niet in een stal.
Dus bouwden zij hun eigen woonwagen, op het onderstel van een vrachtwagen.
Als deurbel hadden ze een grote klok hangen, die afkomstig was van een carillon.
Broeder Tuck heeft die bel onlangs weer in bezit gekregen.
Noodklok
Met die bel heeft hij deze week de noodklok geluid.
Omdat het ‘VN Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap’ opgesteld in 2006, toen ook door Nederland getekend, door datzelfde Nederland na bijna 10 jaar nog steeds niet is geratificeerd.
Wij zijn daarmee een van de drie hekkensluiters van Europa.
Nederland, dat altijd de mond vol heeft als het over mensenrechten gaat, lijkt in deze vooral een ontwikkelingsland.
‘Terug naar de bossen’ en diverse andere actieclubs en gehandicaptenorganisaties hebben hieromtrent vanaf 2006 tot aan vandaag telkens weer aan de bel getrokken bij de politiek, en de lobby bestookt.
De oudere garde van ‘Terug naar de bossen’ heeft inmiddels overigens een zeer volwaardige aanvulling gevonden in de jongerengroep ‘Wij Staan Op’. Samen sta je sterker. En daar komt het nu op aan.
Vandaag zou het derde plenaire debat over dit, voor heel gehandicapt Nederland, zo belangrijke Verdrag worden behandeld en hopelijk eindelijk worden geratificeerd.
Mensenrechten
Maar wederom lijkt het een sprookje te worden. Een heel naar Kerstsprookje.
Boefje Teeven en consorten hebben vandaag verhinderd dat dit VN Verdrag vóór 2016 naar behoren wordt afgehandeld.
Hoop doet leven
Gisteren verscheen in de media voor het eerst een hele serieuze verhandeling over dit o zo belangrijke VN verdrag in de digitale versie van de Volkskrant.
Titel ‘Geef gehandicapten gelijke rechten’, door Paul van Trigt, lecturer political history van de Universiteit Utrecht. Paul legt daarin haarfijn uit hoe krom Den Haag bezig is als het gaat over mensenrechten.
En ja, gehandicapten zijn ook mensen.
Homoseksuelen mogen in Nederland niet meer gediscrimineerd worden. Een groot goed, zeker ook voor de zuster, wier beider zusters voor de damesliefde gaan. Maar als het om de rechten van gehandicapten gaat, gaat politiek Den Haag ineens naarstig rommelen in de portemonnee.
Met dank aan Teeven & co wordt het debat cq de ratificatie van dit oh zo belangrijke VN Verdrag wederom vooruit geschoven. Tot ergens in januari 2016 dus. Of 2017, 2018, 2019.
Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat Nederland de rechten van mensen met een handicap niet wil ondersteunen. Dat zoiets iedereen kan overkomen, is blijkbaar een Freudiaanse verdringing.
Maar laten we deze overdenking toch positief afsluiten.
Dank
De zuster wil iedereen, die ook dit jaar weer zo hard gewerkt aan het bewerkstelligen van de ratificatie van dit Verdrag, bedanken.
Daarbij wil zij toch één iemand uitlichten. En dat is Kardinaal Jan Troost. Zo klein als hij is, zo groot zijn zijn daden. Schijnbaar onvermoeibaar en onverwoestbaar. Mijn Kerstengel, en die van velen in de gehandicaptenwereld.
Broeder Tuck
Mijn lieve Broeder Tuck maakt op dit moment een hele moeilijke tijd door. In de dagen zo vlak vóór de Kerst brandt de zuster extra kaarsjes voor hem. Zoals nu.
Maar helaas moet ze daar wel eerst voor naar buiten. Want de beveiliging bewaakt hier in dit gebouw de democratie. Daarom mogen doventolken eigenlijk niet staande hun werk doen op de publieke tribune.
En worden hulphonden, ook bij Tweede Kamerdebatten, af en toe nog steeds geweigerd.
Ik wens u allen een Zalig Kerstfeest en een goed, en naar omstandigheden Gezond Nieuwjaar toe.
