Marianne Philips (Goudeket)

(Groot)moeder, echtgenote, politica, schrijfster

Deze week verscheen een eerste bijdrage van mijn hand in de rubriek ‘Uit de Bussumse Historie’ in het BussumsNieuws, getiteld ‘Marianne Philips, (groot)moeder, echtgenote, politica, schrijfster’.
Zestigers en ouder zullen haar naam misschien nog wel kennen van de verplichte literatuurlijst Nederlands. Maar daar blijft het meestal bij. Om mij onduidelijke reden is deze bijzondere vrouw geheel in de vergetelheid geraakt.

Marianne (Goudeket) Philips

Betekenis van Marianne Philips voor Bussum

Marianne Philips heeft veel betekend voor de Bussumse bevolking in de tijd dat ze daar politiek actief was. Ze was één van de eerste vrouwelijke gemeenteraadsleden in Nederland en bovendien het eerste Nederlandse raadslid dat een kind (haar derde) ter wereld bracht.
Marianne verkeerde in Amsterdam in kunstenaarskringen, waar ze mensen als Charley Toorop, Paul Citroen en Gerrit Rietveld ontmoette.

Politica werd schrijfster

Maar vooral ook op literair gebied heeft ze haar sporen verdiend. Ze begon haar carrière als schrijfster (onder haar meisjesnaam) in 1929. Ze schreef zes romans, twee bundels korte verhalen en een aantal novellen.
Albert Helman en Annie Romein-Verschoor waren lovend over haar eerste twee romans, ‘De wonderbaarlijke genezing‘ (1929) en ‘De biecht’ (1930). ‘Bruiloft in Europa’ (1934) was het meest gevraagde boek in 1935. Toen Menno ter Braak zich hier enigszins laatdunkend over uit liet, schreef ze hem een snedige brief. Vlak voor haar dood schreef ze het Boekenweekgeschenk ‘De zaak Beukenoot’ (1950).

En toch ontbreekt haar naam ook weer in het net verschenen boek ‘1001 vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis’, samengesteld door Els Kloek. Des te opmerkelijk daar deze uitgave mede tot stand gekomen is door medewerking van de afdeling Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam. Judith Belinfante, kleindochter van Marianne Philips, was tot 2008 hoofdconservator van deze afdeling.

Hieronder het artikel uit BussumsNieuws van 17 april 2013. Ook hier te lezen.
Eén rectificatie: de juridische informatie voor ‘De zaak Beukenoot’ had Marianne van haar schoonzoon Guus Belinfante, de vader van Judith verkregen, en niet van de man van Judith. Excuses daarvoor. 

BussumsNieuws 17 april 2013

In 2021 schreef ik ik Spiegelschrift een artikel over Marianne Philips en Ina Prins. Deze twee dames woonden ruim een jaar lang (van 1915 – 1916) beiden in de Ruthardlaan.

Naschrift d.d. 22 juni 2018

Ook na 2013 heb ik het niet nagelaten om, als daar aanleiding voor was, Marianne Philips weer ‘naar voren’ te halen. 

 

 

 




1 reactie

  1. carla de oude op 12 november 2014 om 12:13

    Leuk stuk over Marianne Philips. Ik heb alles over en van haar gelezen. Weet je dat dat prachtige schilderij in het Letterkundig Museum in Den Haag hangt ? Datzelfde museum dat populair doet met selfies over Heleen van R.?