IOAW-er op vakantie

Dat gaat zo maar niet

Meldingsplicht

Vorige week maakte ik, enigszins in functie van mantelzorger, een Rijncruise met mijn moeder (86 jaar), Het was een leerzame week, waarin ik alvast druk heb geoefend met rollators en trapliften.
De handwerkjes en kruiswoordpuzzels lieten wij voor wat het was. We deden wel mee aan een paar quizzen. En wij speelden voor het eerst Bingo, moeder won de hoofdprijs en ik een consumptiebon! Onze week kon niet meer stuk. 

Die vakantieweek had ik keurig volgens de voorschriften via een formulier aangevraagd. Daarop stond deze ‘meldingsplicht’ vermeld. Over wat zo’n meldingsplicht inhoudt wordt verder nergens meer gerept. Toen ik daar voor mijn vakantie over belde, kreeg ik als antwoord dat mij dat de dag na terugkomst zou worden uitgelegd.
Omdat ik (meestal) een hele brave burger ben, meldde ik mij volgens het protocol van Wijzer (vroeger heette dat gewoon de Sociale Dienst) onmiddellijk de dag na thuiskomst van dat weekje vakantie. 

Vuile was en zo

Omdat je sinds 2015 niet meer zonder afspraak terecht kunt op het gemeentehuis (Gooise Meren), belde ik gisterenochtend eerst op. De receptioniste vroeg wie mijn contactpersoon was. Toen schoot ik even in de lach. Ik heb er al heel wat ‘versleten’, het is een komen en gaan daar binnen Wijzer. Geen idee wie zich nu zou ontfermen over mijn dossier.

Ik werd doorverbonden met een medewerkster van Wijzer. Mijn telefoontje was blijkbaar (net als in 2014) voldoende om mij ‘af te melden’! Paspoort, reispapieren, mijn vuile was, al dat bewijsmateriaal hoefde niet overlegd te worden.
Ik merkte op dat ik dit telefoontje net zo goed vanaf mijn vakantieadres had kunnen plegen. Hoe kunnen ze nu controleren dat ik van huis uit bel?! Daar had de dame geen antwoord op. Ik kon het niet laten te vragen waarom deze regel was ingesteld. Ik zou daarover een brief hebben ontvangen, regels vanuit de overheid ingesteld. Al hebben ze mijn adres, die brief heb ik nooit gehad.

Vervolgens kwam de dame met een verhaal, waar ik in ieder geval niet wijzer van word. Die regel was ingesteld omdat mensen soms wel zes weken op vakantie gaan… Oh, dat mag niet, je mag als IOAW-er maximaal 20 dagen per jaar op vakantie naar het buitenland. De dame had mijn dossier bij de hand, en daarin stond dat ik dit jaar alleen in mei één weekje weg ben geweest.

Bovendien was die regel ingesteld in het geval dat mensen er tijdens hun reïntegratie-traject een week tussenuit gaan. Dat zou zo’n traject verstoren. Dan verleent Welzijn ze toch geen toestemming om op vakantie te gaan?! Ik heb mijn reïntegratie-traject overigens al in 2010 afgerond. En mijn vakantie was van te voren ‘goedgekeurd’. Op mijn vraag waarom ik mij dan toch moest melden, antwoordde de dame dat men nu eenmaal geen tijd had voor maatwerk. Snapt u het?! Dan bent u wijzer dan ik.

PS. De enkelband voor IOAW-ers maakt nog steeds geen deel uit van het protocol. Misschien in 2017?